Mexicaanse Griepvakantie

Aan het hoofd Ziek-UM van de Universiteit Maastricht.

Waarde collega,

Ik denk dat ik de Mexicaanse griep heb. Bij deze zie ik mij dan ook verplicht mij voor de komende we(e)k(en) ziek te melden. Ik kon nog juist deze column schrijven. Mijn oprechte excuses trouwens dat U dit via de krant moet vernemen en dat ik mijn SAP nummer niet bij de hand heb, maar gezien de urgentie van de zaak dacht ik dat dit de snelste en meest transparante manier zou zijn om U, alsmede al mijn andere collega’s op de hoogte te brengen. Zoals U misschien niet weet maar gelukkig de meeste van mijn collega’s wel, ben ik een heel plichtsgetrouwe werknemer die het algemene belang hoog in het vaandel heeft: altijd eerst denkt aan de belangen van de andere, van de instelling, en als goed geïntegreerde burger van Maastricht, ook de belangen van stad, provincie en zelfs het land.

Toen ik hier dus vanmiddag aan het strand van Lloret del Mar wakker werd in de brandende zon, voelde ik me niet lekker, zelfs wat koortsachtig. Toegegeven, het was natuurlijk wel bloedheet, zo’n 30 graden in de middagzon hier aan de Costa Brava, maar toch. Ik had juist het bericht gelezen in de krant over al die Limburgse jongeren die hier besmet waren geraakt met de Mexicaanse griep en kreeg het plots zelf ook heel benauwd. En toen ik ter verfrissing in het koele zeewater sprong, kreeg ik plots koudwaterrillingen over heel het lichaam. Ik voelde me, om eerlijk te zijn, helemáál niet fris na die duik. Misschien voelde het water wat koud aan omdat ik nog transpireerde van de bier-estafette en de Sangria-race van gisteravond, maar toch. Ik kreeg mijn lichaam nog amper vooruit in het water, ik voelde me zo moe. En een hoofdpijn, niet normaal!

Toegegeven, ik had vannacht van wat Hollandse vrienden van op de camping, ze kwamen uit Drenthe denk ik, afscheid genomen. We hadden het einde van mijn vakantie gevierd tot de vroege morgenuurtjes op het strand waar ik dus vanmiddag wakker werd en over al die jongeren las die besmet met de Mexicaanse griep terug naar Limburg waren gekomen. Shit, hoe meer ik erover nadenk, hoe zekerder ik ervan ben.... Ik heb de arts gebeld voor een afspraak maar die vond dat ik vooral niet bij hem langs moest komen. Hij had blijkbaar de krant ook gelezen. En als ik van de arts al niet langs mag komen, bedenk ik me, is het natuurlijk ook niet goed als ik maandag terug langs kom op het werk, niet?

Zoals ik al zei, als plichtsgetrouwe medewerker wil ik vooral mijn collega’s en vrienden op het werk niet in gevaar brengen. In het belang dus van mijn collega’s zal ik volgende week verstek laten gaan en blijf hier nog een weekje. Ik heb die jongens van op de camping trouwens voorgesteld hetzelfde te doen. Straks is heel Nederland besmet met de Mexicaanse griep. Ik meld volgende week wel of ik weer beter ben. En mocht er op kantoor, door een minder doordachte houding van één van mijn collega’s, alsnog griep uitbreken, laat U het mij dan zo spoedig mogelijk weten? Kan ik mijn terugreis op een wat latere datum plannen.

Met vriendelijke groeten, 

Luc Soete

8 augustus 2009

Mag U gratis kopiëren en naar de verantwoordelijke ziekenconsulent van uw werkgever sturen.