Sollicitatie Burgemeester Maastricht

Geachte gouverneur Frissen,

Na de katastrofale verkiezingsuitslag voor het CDA en vlak voor de mogelijk nóg katastrofalere verkiezingsuitslag voor uw Belgische collega’s, heb ik op de valreep besloten te solliciteren naar de positie van burgemeester van Maastricht. Het alternatief was verhuizen, maar naar waar? En ik vind trouwens, al zeg ik het zelf, dat ik perfect pas in de profielschets van de te benoemen burgemeester van Maastricht. Staat U mij toe enkele van de gevraagde bestuursvaardigheden van de profielschets te toetsen aan mijn eigen sterke punten.

Omgevingsbewust. Tien jaar geleden waarschuwde ik hier al voor de verdeeldheid die de plotse invoering, een jaar voor de euro, van de dure auberginekleurige restzak in Maastricht zou brengen. Ik bood ook onmiddellijk oplossingen aan. Ik citeer kort uit een vorige bijdrage uit 2000: “met carnaval krijg je van de Maastrichtse horeca bij elke pils een restzak: kun je aandoen als het regent, kun je in kotsen, kun je pils mee kopen, mee naar huis nemen of gewoon rond laten slingeren, de gemeente komt ze straks hoe dan ook gratis ophalen. Kortom, daar waar de Euro straks Europa’s internationaal betaalmiddel wordt, heeft Maastricht een jaar vroeger al een eigen, nieuw lokaal betaalmiddel uitgevonden: de restzak.” En nu lees ik dat Maastrichtse burgers deze originele restzak met zijn emotionele lading niet langer zouden mogen gebruiken. Als ik burgemeester wordt zal dit niet gebeuren: de auberginekleurige restzak mag tot in 2040 gebruikt worden. Dan zal de koopkracht voldoende gestegen zijn om iedereen te verplichten slechts de nieuwe te gebruiken – heb ik laten berekenen door het Planbureau.

Signaalgevoeligheid. Als geen ander voel ik signalen aan. De ondertunneling van de A2 zoals voorgesteld in het Avenue project is hardstikke mooi maar de uitwerking. God help ons en al die anderen die vanaf volgend jaar uren, wat zeg ik dagen, maanden, jaren in de file staan. En straks blijkt dat zoals bij alle ondergrondse werken in Maastricht ook deze tunnel lekt, dat er continu software storingen zijn en dat men in de file staat van Eindhoven tot Luik. Over signaalgevoeligheid gesproken! Kunnen we in deze periode van financiële crisis ons trouwens nog de luxe van een A-2 ondertunneling permitteren? Opnieuw bied ik, vooruitlopend op mijn benoeming, de oplossing aan. Bouw op Belvedère dat straks ook leeg staat, een mini A2-ondertunneling: precies zoals Madurodam maar dan voor de Euregio. Een MALHeurodam met miniatuurautootjes en zo, waarbij elke dag weer files gesimuleerd kunnen worden. Goed voor het toerisme en ook leerzaam voor studenten. En de A-2 zelf dan? Ook dat heb ik hier al in detail besproken: twee “ongelijkvloerse kruisingen”: één over het Geusseltkruispunt en één over de Scharnerweg, aan een tiende van de kosten en van de tijd.

Besluitvaardig. Dankzij de besluitvaardigheid van de illustere voorganger van onze huidige burgemeester is er nu een snelle intercity-verbinding met Brussel waar ik en enkele anderen veel gebruik van maken. Maar de prijs die ervoor betaald moest worden, was hoog. Inwoners van Eijsden konden niet meer naar Maastricht met de trein. Als ik burgemeester word, zal ik ervoor zorgen dat de laatste twee wagons van de trein alsnog in Eijsden stoppen. Dan moeten in Maastricht de Eijsdense reizigers wel helemaal achteraan instappen maar met een variant op het populaire Brugse volkslied “Zie je van Eijsden, zet je van achteren” komt dit wel goed. Hoe ik dit denk aan te pakken? Wel, simple comme bonjour, zoals ze in Eijsden zeggen: als straks de NVA de grootste partij wordt in België en ook de NMBS gesplitst wordt, regel ik dit met Huub Broers, de burgemeester van Voeren. Station Eijsden wordt station Voeren en klaar is kees.

Visie uitdragend. Een andere illustere voorganger, de vroegere Rector Magnificus van mijn universiteit heeft zich in Amsterdam meester getoond in “de boel bij elkaar houden”. Mijn visie voor Maastricht zal zijn: “de boel uit elkaar  houden”. Studenten niet in eenzelfde straat als ouderen, geen processies op koopzondagen, geen wandelaars in hondenuitloopgebieden, geen woonwagenkampen bij scholen, gescheiden boten voor dagjestoeristen en drugstoeristen, enz. Maastricht is klein en wil iedereen van zo’n kleine stad genieten dan moet men juist de boel uit elkaar houden.

Sociabel. Een burgervader moet dicht maar ook niet te dicht bij zijn onderdanen willen staan. Misschien zult U het niet met me eens zijn, want U bent altijd weer de klos, maar aan de sleuteloverdracht met Jan Janssen doe ik niet mee. Publiekelijk voor gek gehouden worden is misschien iets waar Limburgse en Hollandse politici gek op zijn, maar ik niet: met mij valt niet te lachen. En als dat betekent dat de geest van de Mestreechter Geis uit het stadhuis verdwenen is, des te beter! Hopelijk belandt hij dan terug op straat bij het volk en stemt dat straks wat minder krampachtig.

Luc Soete

12 juni 2010